PIERWSZE CZYTANIE 1 J 1,5-2,2 Krew Chrystusa oczyszcza nas z grzechu
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Nowina, którą usłyszeliśmy od Jezusa Chrystusa i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeżeli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.
Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.
Oto słowo Boże. ~~~~~~ ,,Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą 1J 1 Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności, przekonuje nas dziś św. Jan. To znaczy, że Bóg jest doskonałym źródłem czystości, sprawiedliwości i prawdy. Dlatego, gdy trwamy w relacji z Nim, a jednocześnie tkwimy w grzechu, to nie kierujemy się prawdą. Uznając jednak swoją grzeszność i zauważając ten brak konsekwencji w życiu wiary, Bóg, przebaczy nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Bojąc się jednak osądu lub potępienia, unikamy konfrontacji z naszymi słabościami. A prawdziwa wolność i uzdrowienie przychodzą poprzez uczciwe uznanie grzechów i oddanie ich Jezusowi, który jest sprawiedliwym i miłującym Pośrednikiem. On oddał swoje życie, abyśmy mogli pojednać się z Ojcem i otrzymać życie wieczne. Dlatego też, jako ludzie wierzący, nie możemy trwać w grzechu, ale powinniśmy dążyć do świętości, żyjąc zgodnie z nauką Jezusa. Nasze nawrócenie i oddanie grzechów Bogu powinno prowadzić do zmiany naszego sposobu życia i dążenia do coraz większej miłości.,, Refleksja na dziś
,,To znaczy, że Bóg jest doskonałym źródłem czystości, sprawiedliwości i prawdy. Dlatego, gdy trwamy w relacji z Nim, a jednocześnie tkwimy w grzechu, to nie kierujemy się prawdą. Uznając jednak swoją grzeszność i zauważając ten brak konsekwencji w życiu wiary, Bóg, przebaczy nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Bojąc się jednak osądu lub potępienia, unikamy konfrontacji z naszymi słabościami …Więcej
,,To znaczy, że Bóg jest doskonałym źródłem czystości, sprawiedliwości i prawdy. Dlatego, gdy trwamy w relacji z Nim, a jednocześnie tkwimy w grzechu, to nie kierujemy się prawdą. Uznając jednak swoją grzeszność i zauważając ten brak konsekwencji w życiu wiary, Bóg, przebaczy nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Bojąc się jednak osądu lub potępienia, unikamy konfrontacji z naszymi słabościami. A prawdziwa wolność i uzdrowienie przychodzą poprzez uczciwe uznanie grzechów i oddanie ich Jezusowi, który jest sprawiedliwym i miłującym Pośrednikiem. On oddał swoje życie, abyśmy mogli pojednać się z Ojcem i otrzymać życie wieczne. Dlatego też, jako ludzie wierzący, nie możemy trwać w grzechu, ale powinniśmy dążyć do świętości, żyjąc zgodnie z nauką Jezusa. Nasze nawrócenie i oddanie grzechów Bogu powinno prowadzić do zmiany naszego sposobu życia i dążenia do coraz większej miłości.,,
(Mt 11, 25-30) W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy …Więcej
(Mt 11, 25-30)
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».
*********†*******
,,Szukanie i zdobywanie prawdy jest czymś właściwym samemu tylko człowiekowi. Tę potrzebę poznania prawdy mamy od samego Stwórcy, toteż szukanie prawdy jest spełnianiem Jego woli. Ale człowiek może się tak zapędzić w poszukiwaniu prawdy, że może zupełnie przeoczyć to, że prawda najistotniejsza, prawda prowadząca do życia wiecznego, jest darem Bożym.
Wtedy ludzka mądrość staje się przeszkodą do poznania prawdy, i to tej prawdy, która zbliża do Boga i przygotowuje człowieka do życia wiecznego. I nieszczęśni ci mędrcy i myśliciele, których mądrość przeszkadza im otworzyć się na to poznanie Boga, do którego mamy dostęp tylko dzięki Chrystusowi i Jego Ewangelii. Nieszczęsna taka mądrość, która uniemożliwia człowiekowi zobaczenie, że dopiero od Chrystusa możemy otrzymać autentyczne poznanie Boga: "Wszystko przekazał Mi Ojciec mój...
I nikt nie zna Ojca, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić". Trzeba spełnić dwa warunki, ażeby ludzka mądrość nie przeszkadzała nam w poznaniu prawdy Bożej: trzeba zawierzyć siebie Chrystusowi oraz być pokornym. "Przyjdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni... Weźmijcie moje jarzmo na siebie". Innymi słowy, prawdy Bożej szukamy naszą życiową postawą. Chrystus Pan dźwigał swój krzyż w postawie zawierzenia Ojcu. Również my starajmy się iść przez życie, naśladując Jezusa i Jego postawę zawierzenia.
Pan Jezus każe nam ponadto naśladować swoją pokorę: "uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem". On był pokorny również w stosunku do prawdy. Niczego nie głosił sam z siebie. Całą naukę, jaką nam głosił, przyniósł od swojego Ojca. My jesteśmy pokorni w stosunku do prawdy ostatecznej wówczas, jeśli uważnie wsłuchamy się w naukę Jezusa i Jego Kościoła; jeśli lękamy się naszą mądrością prawdę Bożą przeinaczać, ale w prostocie serca chcemy tylko tej prawdy, którą przyniósł nam Jezus od swojego Ojca i która przechowywana jest autentycznie w Jego Kościele. ,,
,,Szukanie i zdobywanie prawdy jest czymś właściwym samemu tylko człowiekowi. Tę potrzebę poznania prawdy mamy od samego Stwórcy, toteż szukanie prawdy jest spełnianiem Jego woli. Ale człowiek może się tak zapędzić w poszukiwaniu prawdy, że może zupełnie przeoczyć to, że prawda najistotniejsza, prawda prowadząca do życia wiecznego, jest darem Bożym....Pan Jezus każe nam ponadto naśladować swoją …Więcej
,,Szukanie i zdobywanie prawdy jest czymś właściwym samemu tylko człowiekowi. Tę potrzebę poznania prawdy mamy od samego Stwórcy, toteż szukanie prawdy jest spełnianiem Jego woli. Ale człowiek może się tak zapędzić w poszukiwaniu prawdy, że może zupełnie przeoczyć to, że prawda najistotniejsza, prawda prowadząca do życia wiecznego, jest darem Bożym....Pan Jezus każe nam ponadto naśladować swoją pokorę: "uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem". On był pokorny również w stosunku do prawdy. Niczego nie głosił sam z siebie. Całą naukę, jaką nam głosił, przyniósł od swojego Ojca. My jesteśmy pokorni w stosunku do prawdy ostatecznej wówczas, jeśli uważnie wsłuchamy się w naukę Jezusa i Jego Kościoła; jeśli lękamy się naszą mądrością prawdę Bożą przeinaczać, ale w prostocie serca chcemy tylko tej prawdy, którą przyniósł nam Jezus od swojego Ojca i która przechowywana jest autentycznie w Jego Kościele. ,,
